Друже историчар,
бидејќи си распослан во три објави, еден колективен одговор на твоите коментари.
1. Тоа дека сум грешник, точно е, Бог нека прости, а јас ќе се трудам да се исправам.
2. За да бидеме браќа, треба да сме од иста вера. „Исус се јави“ не викаат браќата во Христа (првпат го слушам овој поздрав што имплицира дека Исус не е Синот Божји кој дојде на земјата).
Понатаму, си забележал и на твојот блог, календарот не е догматско прашање. Ама сите појавности (феномени) имаат повеќе димензии, а јас ја обработувам духовната димензија на „прашањето“. Како поминува времето, сè повеќе е јасно дека инсистирањето Православната Црква да го смени календарот е политичко прашање. Прочитај ја повнимателно објавата, за тоа и зборувам. Последен став на Руската, Српската, Ерусалимската и Македонската Црква е дека евентуално може да се прифати „третиот“ календар што ќе го донесе некоја комисија на ОН - ама не би се обложил на тоа. Впрочем, православните Цркви што го прифатија грегоријанскиот календар го прифатија само делумно - во превод, фиксните празници се слават по граѓанскиот календар, а пасхалијата (Велигден и празниците поврзани со него) останува по јулијанскиот. Не е прашање „кога“ ќе се прифати, јас и „мојата компанија“ одговараме пред други авторитети, не пред световни, макар биле начитани.
Кога сме кај начитаноста - си читал, секоја чест, ама информациите не служат само да се пренесуваат, туку и да се толкуваат. Разликите во толкувањата зависат од методот што се користи за толкување (сега мешам историја со информатика, ама мене и онака сите науки ми се едно поради Единствениот нивни Творец). Мојот метод е да ги испитам сите спротивставени мислења за да дојдам до вистината - затоа што Вистината единствена ме интересира. Затоа ќе повторам - Црквата со својот воскресенско-центричен календар го осветува времето - само така може да има смисла.
Друг проблем со начитаноста - начитан човек не мора да биде мудар. Ако умот не е обожен, облагодатен со Светиот Дух, џабе се сите книги на светот, бидејќи умот што е осветлен само со створената светлина на световното познание, наместо со нестворената Божја светлина, може само да се заплетка во своите несовршености и умувања и сиот тој труд да биде јалов. Пример за тоа е напуштањето на Ѓон Вранишковски и неговите другарчиња на единствената Црква во Македонија што сведочи за Христа со љубов, а не со легализам. Главите исчуреа од премногу читање и погрешно насочена ревност (наместо кон поправање и исправање на своите несовршености, кон „поправање и исправање и наоѓање мани“ кај другите - омилена замка на ѓаволот). Премногу легализам - и умот се затемнува и го бара своето, наместо божјото, и срцето се скаменува.
Ме радува што има луѓе како тебе, се гледа дека срцето не ти е скаменето, па да даде Бог да дојдеш до Вистината, Патот и Животот. Но како што јас не би сакал да бидеш ист како мене, немој ни ти да очекуваш јас да бидам ист како тебе. Во своите толкувања секогаш дозволувам да навлезе Светиот Дух, и да има помалку од мене, а повеќе од луѓето што знам дека ги испитале работите во Христа (Светите Отци од Преданието и современите богослови).
И да, дека катихуменатот „бил укинат бидејќи имало голема смртност кај децата“ е типичен „научнички“ аргумент. Христијаните што имаат чеда знаат зошто ги крштеваат како бебиња - за да може личноста да почне со духовен живот под закрила на Света Троица уште од најмала возраст (најмногу преку причестувањето со Телото и Крвта Христови). Црквата, фала Богу, тоа го увидела одамна.
2 comments:
Ова е мојот втор коментар. Првиот е во претходниот пост. Овој ќе биде нешто подолг.
Се извинувам за она Исус се јави. Правилно е БОГ СЕ ЈАВИ и тука си во право. Ама телеком е крив. Од проклето скупите импулси брзам кога пишувам па ми промакнува и некоја ненамерна грешка.
Се согласуваме дека прашањето за календарот е од политичка природа. тоа прашање не е уредено ниту со Светото Писмо, ниту со писанијата на Светите Оци, ниту, со некој од каноните на Светите Вселенски Собори, уште помалку со помесните собори. Значи Црквата мошне мудро го оставила тоа прашање на науката. И докука е се во ред се до оној момент кога се вмешала политиката. А таму каде што политиката ќе се вмеша таму ,,цвеќе не расте" :)
ако се согласуваме дека се работи за политичко прашање тогаш ајде да се надминеме себеси, да излеземе од оваа кожа и да ја прашаме науката што вели за календарот. Точно е дека ниту грегоријанскиот календар е точен. Но разликата во точноста меѓу јулијанскиот и грегоријанскиот е огромна и неспоредлива.
Пред малку (во другиот текст) ти реплицирав и за одредувањето на Велигден. Стојам на претходно реченото. Одредувањето на Велигден нема врска ниту со јулијанскиот ниту со грегоријанскиот календар. Основата на одредувањето (датирањето) на Велигден е во одредувањето на еврејската Пасха, која пак се одредува според еврејската лунарна година. Разликата меѓу римокатоличката и православната црква во одредувањето на Велигден е што, првите не чекаат да помине Пасхата, додека пак според православното датирање Велигден никогаш несмее да се совпадне со Пасхата.
Од твоите пишувања јасно ми е дека си доволно ,,поткован" да ги знаеш овие работи.
За катехуминатот како институција која се губи веќе во првите децении од V век има и други научни објаснувања, освен морталитетот кај децата. Ама бидејќи не сакаш научни аргументи не би сакал да те убедувам во нешто што неможеш да го прифатиш. Може нема да веруеш, но навистина го почитувам тој твој став иако никогаш нема да го прифатам.
Тука е разликата меѓу историската наука и теологијата. Теологијата (вклучително и средновековната схоластика) се обидува со научни аргументи да ги објасни веќе утврдените догми на Црквата. Кај научниците е друго. Ние се сомневаме во све. Само сомнежот ја движи науката. Еден од најголемите шпански мислители и филозофи на XX век, Унамуно рекол: ,,господе додека сум жив дозволи ми да се сомневам, затоа што само сомнежот ја движи науката, а кога ќе умрам дарувај ме со вистинска вера". Јасно ми е дека нема да се согласиш со мене, но во основа издржаните научни аргументи неможат да наштетат никому. Само можат да бидат од полза. Не се доаѓа до вистината, како што велиш, со споредување навистините. До објективната вистина, се доаѓа со научни истражувања врз основа на точно утврдена научна методологија.
А и за палењето на свеќата во Ерусалим, морам да признаам дека и тоа не ми е баш така верно. Да не испадне исто како со Мандарионот и платното на Вероника. Луѓето за да го докажат тоа што е прашање на цврста вера се спремни на најразлични ,,дубари". Во средниот век колку само реликвии се имаат појавено од времето на Исус и апостолите. Те едни го нашле светиот грал, те други го нашле каменот со кој бил каменуван Св. Стефан, те други ги нашле синџирите со кои бил окован Св.Јован Крстител.
Дали стварно секој Велигден во Ерусалим сами од себе се палат свеќите или не навистина незнам и неможам да коментирам. Може е така, а може и не. Но тоа не докажува дека треба твдоглаво да останеме на јулијанскиот календар. Пак ќе кажам, одредувањето на Велигден во православната црква не е поврзано со прифаќањето или неприфаќањето на научно многу поточниот граѓански (грегоријански) календар.
п.с.
Се надевам дека дискусијава нема тука да заврши. Ќе си земам за слобода да ги коментирам и идните твои пишувања. Без дискусија нема наука. А и она ,,друже" навистина ми се допадна иако незнам со каква намера си го напишал, наспроти моето ословување со брате кое навистина беше искрено.
Искрен поздрав
Бог се јави (се надевам дека сега правилно го напишав)
Ама телеком е крив. Од проклето скупите импулси брзам кога пишувам па ми промакнува и некоја ненамерна грешка.
Одлично, значи крстен си. :)
Политичкиот аспект на прашањето за календарот е само еден. Моите точни зборови се „не е догматско прашање“ и затоа Црквите не се расправаат околу тоа. Црквата (не само руската и српската, туку и ерусалимската и македонската) не преминува на грегоријански календар затоа што секоја промена на календарот предизвикува расколи. Во Бугарија по промената на календарот имаат 5 - и со букви ПЕТ - Синоди, од кои 3 се старокалендарски. Иако е можно сега да се 4, ама трите старокалендарски останаа). Во Грција уште има старокалендарски заедници (особено во Беломорска Македонија) - едни лани или преклани мислам дека се покааја, ама остануваат Светогорските манастири што никогаш (и со бројки - НИКОГАШ) нема да прифатат прифаќање на папски календар. Една од причините е и палењето на нашиот манастир Зограф од страна на крстоносците - Латините се сè уште на премногу лош глас и нормално е да бидеме претпазливи со нив (особено со тројанец како календарот).
Точно е дека ниту грегоријанскиот календар е точен. Но разликата во точноста меѓу јулијанскиот и грегоријанскиот е огромна и неспоредлива.
1. Зошто астрономите пресметуваат јулијански денови тогаш? Ај, копни малку, може ќе ти биде појасно дека разликата (повторно раширена од пропагандни причини - ете, овие затуцаниве христијански фундаменталисти не прифаќаат научни факти) и не е таква каква што е претставена и на твојот блог.
Прашањето за календарот го имам испитувано и од горе, и од долу, и од исток и од запад, и никаква причина освен властољубивите и суетните мотиви на папата Гргур (пардон, Григориј) не најдов.
2. Стварно, читаш ли што пишувам? Тезата во мојата објава е дека работата на Црквата е да го ОСВЕТУВА времето и да ја воведува ВЕЧНОСТА во него, не да го мери според движењето на сонцето.
Ама бидејќи не сакаш научни аргументи не би сакал да те убедувам во нешто што неможеш да го прифатиш.
Опа, пак сум на тапет. Престани да ме обвинуваш од ракав, не е пријатно. Јас сум научник од мал - бидејќи тоа не е занимање што се учи, туку со тоа се раѓаш. Под „научник“ мислам на необјаснивиот порив во мене да најдам „зошто“ и „како“ функционира нешто. Историјата не ја совладав во средно затоа што сум скаран со паметење бројки, ама на стари години ми се подгреа интересот (бидејќи човек без минато не може да има ни иднина, нели :). Го знам протестантскиот пристап кон „преиспитување на Преданието“ и тоа е океј - ама сите заклучоци од тоа „преиспитување“ само го потврдуваат Преданието, фала Богу, и помагаат да се исчисти „каколот од житото“. И типично протестантски е да фаќање за небитни и ефемерни факти како „заради големата смртност на децата“ како причина за нешто подлабоко. Со задоволство ќе го најдам и едиктот на Теодосиј и баш сакам да видам што точно пишува во него.
Слегувањето на Благодатниот Оган во Ерусалим на Велигден е факт, нема тука што да се верува или не. Даден е за да се поткрепиме во верата. Тоа ти е како „риелити чек“ со Бога за нас верните. Ако не слезе Благодатниот Оган - нешто сме ја утнале работата :)
Еве неколку поврзници (за почеток). Книжулето што го споменувам е фактичко сведоштво на монах од средината на 19 век (само да го најдам кај ми е закопано на хардот).
http://slobodnasrpska.org/pravoslavlje/oganj.html
http://www.mail-archive.com/srpskainformativnamreza@yahoogroups.com/msg03144.html
http://www.sv-dimitrije.org/boganj.htm
И по стоти пат - Благодатниот Оган ни се дава за утврдување во верата.
Јасно ми е дека нема да се согласиш со мене
Аман, доста ме судиш.
но во основа издржаните научни аргументи неможат да наштетат никому.
Апсолутно се согласувам. До Христа дојдов токму преку сомнежот (и зошто и како), но човек, ако ја сака вистината, кога ќе ја открие, нема веќе што да се сомнева, затоа што ги испитал работите и дошол до неа. Мое лично мислење е дека сомнежот Бог ни го дава токму поради тоа, за да се увериме и утврдиме во добиената вера.
Јас нема да ти цитирам научник, туку Светото Писмо (од кое пијам и јадам секојдневно)
„Верувам, Господи, помогни му на моето неверие“.
П.С.: „Друже“ ми е интернетско скопско зборче што ми лежи. За „брат“ се изјаснив, имам еден роден и многу браќа во Христа, но морав да проверам (испитам) дали си христијанин (пусти научнички навики, човек да се сомневал во сè ;) )
Post a Comment