На репертоарот овој Божиќ

Благодарение на еден пост на блогот на Дарко156, ми се отвори цел еден свет. Данке, Дарко :)

Пред Божиќ одбивам да подлегнам на потрошувачката манија, ама отпорот секогаш ми попушта кога се работи за филмови. И така, се частев 1 +3 филма. Едниот му го мотнав на другар ми Кољо од „Икона“, а трите ги купив од теткицата пред Тинекс у Кисела Вода. Следат детали:

1. Хрониките на Нарнија - Лавот, Вештерката и Плакарот.

Направен по првиот од 7-те романи на Клајв Стејплс Луис (агностик што на стари години го има откриено Христа и христијанството и од богопорекнувач станал богозналец - го има извадено логичкиот доказ за вистинитоста на Христос и има објавено еден куп христијански романи и теолошки огледи - малку е климав во некои моменти - сепак е англиканец - ама е многу јак во логиката). Книгите ги открив летоска и не само што ги симнав преку Е-муле, не само што ги купив на англиски од книжарница во Виена, туку и ги барав правата за превод на македонски од Харпер Колинс (пошто чоекот починал 1958, Бог да го прости, неговите наследници имаат право да ги цедат авторските права уште три години). Правата не ги добив (ги добија и ги упропастија АЕА заедно со Време) ама преводот на книгата ќе го објавам тука - кога ќе дојде време. Децата ми ја обожаваат цела серија, не можат да и` се наситат. Штета што не се најде од мајка роден да го донесе филмот да го гледаме во кино, па морав да гледам копија „биоскоп-добар“ од „кинотеката“ кај Камени Мост.

Нема да го опишувам филмот - мора да се гледа. Луис му бил другар на Толкин и отприлика во исто време ги напишале „Господарот на прстените“ и „Нарнија“. Облогот бил кој ќе напише подобра христијанска бајка. Погледнете ја првата Нарнија и сами пресудете.

Да не заборавам - Дизни (БуенаВиста) не го „обичам“ многу, да не кажам има анатема од Покахонтас наваму, ама се искупија со ова дело (башка што им се исплатеше :))

2. Царството Небесно (не сакам ни да го изговорам преводот под кој одеше во кино - човек да жали по времињата кога Ацо Македонија Филм се думаше по три дена под кое име да ги пушти филмовите во дистрибуција) на Ридли Скот (имате поврзница преку насловот на филмот, не ви ставам друга)

Крстоносците се една од главните причини што православните не се мирисаат многу со римокатолиците уште од времето кога се одвива филмот (12 век - кога Латините не само што го освоиле Ерусалим, туку се квакнале и во Цариград на едно 50 години - муслимани-православни, кој да ги разликува ;). Филмот е тотална холивудска антицрковна (главен негативец и кукавица во филмот е „Патријархот“, всушност локалниот папски заменик) и антихристијанска пропаганда (демек крстоносците донеле меѓурелигиозна толеранција и хуманизам и ренесанса на „заостанатиот“ Исток уште на тоа време), ама јас, ко загрозен цивилизацијоман (уште ја немам четворката, ама ќе ја имам наскоро) паднав на сцените на одбраната на Ерусалим (Саладин - кого во филмот го превеле ко Салахадин - и Сарацените - кои во преводот се оптегаат од Сарасени до Шарани - го напаѓаат Ерусалим од источната порта... да не ви опишувам, кој види, ќе разбере за што зборувам). Ми се допадна што Темпларите се негативци у филмот. 5 ѕвездички само поради тоа (непријателот на моите непријатели е мој пријател, нели :)

3. Небо со боја на ванила (шо ако е стар филмот, кога е добар?) на Камерон Кроу

Том Круз - слушам дека бил ментално заостанат ко мал, демек веќе не е - е сајентолог (онаа сектана што ви убацува ливчиња со реклами за книгите на Хабард секој месец - кој отиде кај нив, гадно се заебал) - значи уште е морон затоа што врв на духовноста му е развојот на науката и билдањето самодоверба (одма се гледа што е што - „верата“ удира на несигурни искомплексирани деца од 3-40 години заразени со еволуционистичките небулози од основно - колку да се сопнат и да не ги сфатат работите како што треба). Арно ама, Холивуд многу го сака и го пушта да игра во филмови по книги и раскази на Филип К. Дик (кој не го читал, одма да си ја исправи грешката) и во добри филмови како овој.

Филмот е приказна за себенаоѓањето на личноста. Приказната (на православните некогаш им треба секташ да им отвори очи) е генијална и на рамниште со Матрикс, само што е на поличносно ниво. Човек поминува тешки маки додека се осознае, а откако се осознае и прифати себеси. Не мора да биде како во филмот, ама секоја искрена душа ќе се најде во него. МОРА да се гледа. Башка што мене ми помогна да си ги средам односите (да не кажам „да се простам“) со еден многу битен човек за Скопјево.

Има уште една добра смешка во врска со филмот. Јас го гледав пред жена ми. Синоќа и улетав у сред проекција - ја гледам целата напната („тешко ми е, види колку му е тешко на човеков, има демон во него“ - и имаше право) и почна да ме прашува „ова го сонува, нели?“ Има ли поголем ќејф од одговорот „а, може го сонуваше и тоа претходното“ - мегазлоч ;).

4. Венецискиот трговец

Шекспир е цар. Точка. Благодарение на преведувањето филмови, имав задоволство да преведувам 5 филмови направени според негови дела (односно, да ги адаптирам адаптациите на Ацо Шопов од руски за титли - да може да ги прочита човек за 3 секунди она десетерците :). Шекспир ми го отвори англискиот јазик, ми го отвори секој јазик. Култот кон него придонесува и Англосаксонците внимателно да ги прават филмските адаптации на неговите дела и никогаш да не промашуваат. Лектира за студенти по англиски, лектира за студенти по О(пшта) К(омпаративна) К(нижевност), лектира за секој љубител на доброто пишување. За секој писател. За секој филмољубец. Си го својатаат неопаганите, си го својатаат христијаните, и секој со право. Ако ви кажат дека бил педер, лажат. Доволно е да му прочитате еден сонет и ќе видите - човек со таква душа не застранува во противприроден блуд - повеќе во природен ;)

За другите добри филмови од мојата колекција, наскоро :)